SLE یک بیماری ارثی نیست چون نمی‌تواند مستقیماً از والدین به کودکان منتقل شود. با این حال، کودکان یک سری عوامل ژنتیکی را از والدین خود به ارث می‌برند که می‌تواند باعث مستعد شدن آنان به ابتلا به SLE شود. این عوامل موجب ابتلای قطعی به SLE نمی‌شوند، اما استعداد ابتلا به بیماری را قدری افزایش می‌دهند.
ابتلای اعضای خانواده کودک مبتلا به SLE به بیماریهای خودایمنی ناشایع نیست و در موارد بسیار نادری ابتلای دو کودک به SLEدر یک خانواده گزارش شده است.
چرا کودک من به این بیماری مبتلا شده است؟ آیا می‌شد از ابتلا به آن پیشگیری کرد؟
علت SLE ناشناخته است، ولی احتمالاً وجود مجموعه‌ای از عوامل مستعدکننده ژنتیکی و محیطی خاص برای برانگیختن بیماری مورد نیاز است. نقش نسبی عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد SLE در حال بررسی می‌باشد.
SLE قابل پیشگیری نیست، اما با این وجود بیماران مبتلا به آن باید از قرار گرفتن در معرض عوامل برانگیزاننده و شعله‌ور‌کننده بیماری (مانند مواجهه با نور خورشید بدون استفاده از عوامل محافظت‌کننده از آفتاب، بعضی عفونتهای ویروسی، تنش‌های روحی، استفاده از عوامل هورمونی و برخی داروها) خودداری ورزند.
آیا این بیماری مسری است؟
SLE یک بیماری مسری نیست و مانند عفونتها نمی‌تواند از یک فرد به دیگری انتقال یابد.
علایم اصلی بیماری کدامند؟
معمولاً علایم جدید بیماری بطور خزنده و آهسته‌ای طی هفته‌ها، ماهها یا حتی سالها بروز می‌کند. شایعترین علایم ابتدایی SLE در کودکان، شکایت غیراختصاصی از خستگی و بیحالی است. بسیاری از کودکان مبتلا به SLE دچار تب، کاهش وزن و کاهش اشتهای پایدار یا متناوب می‌شوند.
با گذر زمان، اکثر کودکان به علایم اختصاصی بیماری که در نتیجه درگیری یک یا چند اندام بدن رخ می‌دهد، مبتلا می‌شوند. گرفتاری پوست و مخاطهای بدن بسیار شایع است و می‌تواند به صورت انواع مختلفی از تظاهرات گوناگون نظیر بثورات پوستی، ازدیاد حساسیت پوست به نور خورشید (قرار گرفتن در معرض آفتاب موجب ایجاد بثورات پوستی می‌شود)، و زخمهای داخل دهانی و داخل بینی بروز کند. بثورات پوستی “بال پروانه‌ای” که در ناحیه بینی و گونه‌ها دیده می‌شود، در یک سوم تا نصف کودکان مبتلا یافت می‌شود. گاهی‌وقتها ریزش موی بیشتر از مقادیر طبیعی (آلوپسیا) یا تغییر رنگ انگشتان دست از قرمز به سفید و سپس آبی پس از مواجهه با سرما (پدیده رینود) نیز رخ می‌دهد. سایر علایمی که ممکن است بروز کنند عبارتند از: مفاصل خشک و متورم، درد عضلانی، کمخونی، خونمردگی بدن در اثر برخوردهای خفیف، سردرد، تشنج و درد قفسه سینه. درگیری کلیوی تا درجاتی در اکثر کودکان مبتلا به SLE وجود دارد و یک عامل شاخص تخمین پیش‌آگهی درازمدت بیماری است.
شایعترین علایم نشان‌دهنده درگیری پیشرفته کلیه عبارتند از: فشار خون بالا، وجود خون در ادرار و تورم بدن خصوصاً در پاها، ساق پاها و پلک‌های چشم.
آیا بیماری در همه کودکان مشابه است؟
علایم SLE از تنوع گسترده‌ای بین کودکان مبتلا برخوردار است و هر کودک علایم و نشانه های خاص خودش را دارد که با دیگری متفاوت است. همه علایمی که قبلاً شرح داده شد می‌توانند در ابتدای بیماری یا هر زمانی از پیشرفت سیر بیماری بروز کنند.
نوشته شده توسط
ابراهیم رضایی (مستانه)
86/11/15:: 1:18 عصر
|
() نظر
